باید گفت الکل طبی 99 درصد و ایزوپروپیل الکل در ایالات متحده توسط یک روش هیدراتاسیون غیرمستقیم تولید می شود که در آن بخش حاوی 40-60٪ پروپیلن که از گازهای خروجی پالایشگاه جدا شده است با اسید سولفوریک واکنش می دهد.
در یک فرآیند قدیمی تر (اسید قوی)، اسید سولفوریک 88-93٪ با گاز پروپیلن در دمای 60-25 درجه سانتیگراد برای مدت طولانی واکنش نشان داد.
در فرآیند جدیدتر (اسید ضعیف) که جایگزین فرآیند اسید قوی شده است، گاز پروپیلن در 60 درصد اسید سولفوریک در دمای 85 درجه سانتیگراد برای زمان واکنش کوتاهی جذب می شود. ظرفیت تولید سالانه تخمین زده شده برای سال 1981 2.8 میلیون پوند بود.
ایزوپروپیل الکل عمدتاً در تولید استون، با هیدروژن زدایی کاتالیستی در دمای 400 درجه سانتیگراد برای ایجاد استون و هیدروژن (فرایند اصلی) یا اکسید کردن در فشار بالا برای تولید استون و پراکسید هیدروژن استفاده شد.
با این حال، استفاده از ایزوپروپیل الکل در ساخت استون در سال های اخیر کاهش یافته است. دومین کاربرد اصلی آن به عنوان یک حلال است:
برای استخراج یا خالص سازی بسیاری از محصولات طبیعی مانند روغن، صمغ، شلاک، موم، کلپ و پکتین. در ساخت کنسانتره پروتئین ماهی؛ به عنوان یک حلال برای رزین های مصنوعی، به عنوان مثال، پوشش هایی مانند لاک های فنلی و لاک های نیتروسلولزی؛ و به عنوان یک حلال در فرمولاسیون های دارویی و آرایشی است.
استفاده از آن در لوازم آرایشی به طور کلی به محصولات بسیار معطر یا نسبتا ارزان محدود شده است. سومین کاربرد اصلی در ساخت سایر مواد شیمیایی مانند ایزوپروپیل استات، ایزوپروپیلامین، دی ایزوپروپیلامین، استر علف کش، ایزوپروپیل زانتات، ایزوپروپیل میریستات، ایزوپروپیل پالمیتات، ایزوپروپیل اولئات، آلومینیوم ایزوپروپیلسون، ایزوپروپیلسون، و ایزوپروپیلسون است.
سمیت ایزوپروپیل الکل به دلیل وجود آن به عنوان یک آلاینده جوی در زیردریایی های هسته ای مورد توجه نیروی دریایی است.
آژانس بین المللی تحقیقات سرطان نیز داده های سمیت را بررسی کرده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.